เนื่องในวันที่ 29 มีนาคม ตรงกับวันที่เริ่มใช้พ.ร.บ. ส่งเสริมจัดสวัสดิการสังคม โดยมีการจัดขึ้นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2546
ซึ่งในมาตราที่ 3 ของ พ.ร.บ. ส่งเสริมจัดสวัสดิการสังคมได้มีการกำหนดคำว่า “สวัสดิการสังคม” ไว้ดังนี้
“สวัสดิการสังคม” หมายความว่า ระบบการจัดบริการทางสังคมซึ่งเกี่ยวกับการ ป้องกัน การแก้ไขปัญหา การพัฒนา และการส่งเสริมความมั่นคงทางสังคม เพื่อตอบสนองความ จําเป็นขั้นพื้นฐานของประชาชนให้มีคุณภาพชีวิตที่ดี และพึ่งตนเองได้อย่างทั่วถึง เหมาะสมเป็นธรรม และให้เป็นไปตามมาตรฐาน ทั้งทางด้านการศึกษา สุขภาพอนามัย ที่อยู่อาศัย การทำงาน และการมี รายได้ นันทนาการ กระบวนการยุติธรรม และบริการทางสังคมทั่วไป โดยคํานึงถึงศักดิ์ศรีความเป็นมนุษย์ สิทธิที่ประชาชนจะต้องได้รับ และการมีส่วนร่วมในการจัดสวัสดิการสังคมทุกระดับ
และทั้งนี้ ในมาตราที่ 3 ก็ได้ให้ความหมายเกี่ยวกับผู้รับบริการสวัสดิการสังคม ไว้ดังนี้
“ผู้รับบริการสวัสดิการสังคม”หมายความว่าบุคคลหรือกลุ่มบุคคลซึ่งอยู่ในสภาวะยากลําบากหรือที่จําต้องได้รับความช่วยเหลือ เช่น เด็ก, เยาวชน คนชรา ผู้ยากไร้, ผู้พิการ, หรือทุพพลภาพ ผู้ด้อยโอกาส ผู้ถูกละเมิดทางเพศ หรือกลุ่มบุคคลอื่นตามที่คณะกรรมการกําหนด
ซึ่งจะเห็นได้ว่า ในพ.ร.บ. ส่งเสริมจัดสวัสดิการสังคม พ.ศ. 2546 ได้มีการรวมผู้พิการ หรือทุพพลภาพ เข้าไปในกลุ่มผู้รับบริการสวัสดิการสังคมด้วย โดยถึงแม้จะมีการรวมเข้าไปอยู่ในพ.ร.บ.ก็ตาม แต่ปัญหาที่เกิดขึ้นระหว่างคนพิการและสวัสดิการสังคมก็ยังคงเกิดขึ้นมาจนถึงปัจจุบัน เช่น การขาดแคนทรัพยากรที่จำเป็นสำหรับคนพิการ หรือการที่ผู้พิการไม่สามารถเข้าถึงทรัพยากรที่มีอยู่ได้
สิ่งสำคัญจึงอยู่ที่การพัฒนาและแก้ไขพระราชบัญญัติเพื่อให้คนพิการและผู้คนที่อยู่ในสังคมสามารถเข้าถึงสวัสดิการได้มากขึ้น และมีคุณภาพชีวิตที่ดีขึ้น
พวกเราสมาคมสภาคนพิการทุกประเภทแห่งประเทศไทยจึงร่วมขอเป็นส่วนหนึ่งที่ผลักดันให้ประเทศไทยเกิดพระราชบัญญัติหรือกฎหมายที่ทำให้คนพิการ รวมไปถึงผู้คนในสังคมสามารถเข้าถึงสวัสดิการและทรัพยากรต่างๆได้อย่างเท่าเทียมกัน
@2x.png){kind=small}
@2x.png){kind=small}
